Η γερμανική κατοχή ξεκίνησε σε μια Ελλάδα αντιθέσεων και πολιτικών αντιπαραθέσεων με κυνήγι μαγισσών σε εξέλιξη, όσων θεωρούνταν κομμουνιστές. Η «δαιμονοποίηση» των πολιτών γινόταν βάση νόμου και οι συλλήψεις, καταδίκες και εξορίες ήταν μια καθημερινή εφαρμογή του. Η ίδια κοινωνία που στιγμάτιζε με ευκολία και κατηγοριοποιούσε αυτούς τους ανθρώπους, είχε στιγματίσει και τα κύματα προσφύγων που έρχονταν ξεριζωμένοι από την Μικρά Ασία και την Θράκη, αποκαλώντας με απαξιωτικά «επίθετα» που πρόσβαλαν την ελληνικότητά τους. Οι στιγματισμένοι ως μη Έλληνες «δαίμονες» και πρόσφυγες θα επιλέξουν τις δικές τους διαδρομές που θα οδηγήσουν σε εμφύλια σύγκρουση.

Η νέα μελέτη του Ανδρέα Βενιανάκη για τους τρεις ηγέτες του δωσιλογικού ΕΕΣ ολοκληρώνει μια ερευνητική περίοδο για κάποιες από τις άγνωστες πλευρές της γερμανικής Κατοχής στον χώρο της Μακεδονίας. Ποιοι ήταν οι τρεις Παπαδόπουλοι; Γιατί και πώς έδρασαν εναντίον του ΕΛΑΣ και συνεργάστηκαν με τις γερμανικές αρχές Κατοχής; Πως εξελίχθηκαν οι τοπικές εμφύλιες διαμάχες; Ποιος ήταν ο ρόλος του ΚΚΕ και των αξιωματικών; Αυτά είναι τα θεμελιώδη ερωτήματα, στα οποία επιχειρεί –και δίνει– απαντήσεις. Μέσα από τη διασταύρωση πλήθους πρωτογενών και μεταξύ τους αντικρουόμενων πηγών, αλλά και συνεντεύξεων ξεδιαλύνει βήμα προς βήμα τον μίτο της κατοχικής Αριάδνης στη Μακεδονία και περιγράφει εκτενώς άγνωστα γεγονότα του κατοχικού Εμφυλίου.