«Αμωμος» λέγεται μέ μιά λέξη ὁ 118ος ἀπό τούς ἑκατόν πενήντα Ψαλμούς τοῦ Ψαλτηρίου. Εἶναι ὁ μακρότερος καί ἕνας ἀπό τούς λαμπρότερους καί πλέον πεφιλημένους Ψαλμούς. Λαμβάνει τό ὄνομά του, ἀφ’ ἑνός ἀπό τίς πρῶτες λέξεις του: «Μακάριοι οἱ ἄμωμοι ἐν ὁδῷ...». Ἀφ’ ἑτέρου δέ ἀπό τήν παρατήρηση ὅτι καθένας πιστός χριστιανός πού ἀποφασίζει νά ζήσει κατά τούς στίχους τοῦ Ψαλμοῦ αὐτοῦ, «ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ» ὁδεύει πρός τήν ἀποκάθαρση τῆς ψυχῆς του, τῆς καρδιᾶς, τοῦ ἐσώτερου «εἶναι» του. Καί αὐτό ἐπειδή ὁ 118ος Ψαλμός εἶναι μία γλυκεία ἐξύμνηση τοῦ θείου Νόμου, εἶναι μία ἐγκάρδια παραίνεση ἐγκολπώσεώς του στή ζωή μας. Ὄντως, «λύχνος τοῖς ποσὶν ἡμῶν καὶ φῶς ταῖς τρίβοις ἡμῶν» ὁ θεῖος λόγος, οἱ Ἐντολές τοῦ Κυρίου. Ἡ χαρούμενη ὑπακοή σέ Αὐτόν, ὅπως μᾶς διδάσκει ὁ ἐν λόγῳ Ψαλμός, λευ- καίνει, ὀμορφαίνει καί καταξιώνει τήν ψυχή. Τήν καθιστᾶ ἄξια, εὐπάρεδρη τοῦ Θεοῦ.