«Μη με ρωτάς γιατί δεν τον μίσησα όταν έπρεπε. Είχα δει κάτι στο πάθος του… Είχα νιώσει κάτι πρωτόγνωρο κοντά του. Κάτι που δεν βρήκα ποτέ τα λόγια να το εκφράσω». Η μεγάλη της επιμονή να ελευθερωθεί και να ανεξαρτητοποιηθεί από το τοξικό περιβάλλον όπου ζούσε, θα οδηγήσουν την Αννέτα σε δρόμους σκοτεινούς, αφήνοντας πίσω την παιδικότητα και την αθωότητά της πρόωρα. Καλείται να φορέσει ψηλά τακούνια, προκλητικά ρούχα, κόκκινο κραγιόν και το χυμώδες κορμί της να γίνει ένα με τον σιδερένιο στύλο, προσφέροντας κάθε βραδιά αισθησιακούς χορούς. Όλα καινούργια. Όλα ζοφερά. Όλα βλαβερά. Μα περισσότερο εκείνο το αρσενικό, ο Εράστ. Ένα διαβολικό πρόσωπο, ένας μικρός μαφιόζος της νύχτας, μια χαμένη ψυχή, που έχει την τάση να καταστρέφει ό,τι αγαπάει. Πόσο εύκολο είναι άραγε τα πάθη μας να μας σκοτώσουν; Πόσο εύκολο είναι άραγε να βγεις αλώβητος από μια αιμορραγούσα πληγή; Κρυμμένα μυστικά, πανούργα μυαλά, βρόμικες ψυχές. Όλα θα βγουν στο φως τη στιγμή που ο ιθύνων νους θα ομολογήσει. Πότε θα το κάνει, όμως;