Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις τις παντόφλες σου να µεγαλώνουν. Από τα πρώτα αδέξια βήµατά τους στα µεγάλα άλµατα και τις χορευτικές φιγούρες. Πόσο µάλλον όταν οι παντόφλες σου είναι γάτες, όπως ο Φιγκ και ο Φογκ, οι παντόφλες της Ρόζας.
Είναι ένα µικρό θαύµα όσα κατεβάζει ο νους τους. Καµαρώνεις. Κι εγώ καµαρώνω. Και για τη Ρόζα και για τον Φιγκ και τον Φογκ. Για όλους.
Εγώ -για να σας συστηθώ- είµαι το δωµάτιο της Ρόζας. Κι οι ιστορίες τους σ’ αυτό το βιβλίο είναι η δική µου ιστορία.